Het paradijs en de hel liggen naast elkaar

Hola!

Voor alle geïnteresseerden even een update vanuit Guatemala over onze vakantie tot nu toe.

Zaterdag 25 juni zijn we in Mexico City aangekomen, waar een week zijn gebleven. We hebben de hele week bij Myra gezeten, een meisje dat ik ontmoet had 2 jaar geleden in Rome.
Mexico City is een hele aparte stad. Er zijn heel veel verschillende delen die heel ploteseling in elkaar overgaan. Het ene moment is alles groot, duur en luxe, het volgende moment is alles pauper, vervallen en smerig. De stad is heel Amerikaans opgezet, alles gericht op auto´s, grote boulevards, overal bill boards en op elke straathoek een ´mall´. Het verkeer is ook vrij bizar, Op een gegeven moment hebben we een uur gedaan over een stukje van nog geen 3 kilometer.
De eerste zaterdag zijn we meteen naar Teotihuacan geweest, een grote Aztekensite een eindje buiten de stad. Indrukwekkend om te zien, vooral de uitzichten vanaf de Piramide del Sol en de Piramide de la Luna. ´s Avonds was er bij Myra thuis een feestje vanwege haard verjaardag later die week en vanwege de verjaardag van een vriendin van haar. Er kwamen mensen taco´s en cocktails maken, ideaal. En aangezien het een Mexicaanse verjaardag was, mocht uiteraard ook de Tequila niet ontbreken.
Op zondag zijn we naar het Zocalo geweest, het centrale plein midden in de stad waar allemaal grote schermen waren neergezet om het WK op te kunnen kijken. Die dag speelde Mexico in de achtste finale tegen Argentinië. Jammer genoeg verloren ze, maar toch was het best leuk om mee te maken. Een aantal Mexican vond onze aanwezigheid waarschijnlijk wat minder geslaagd, aangezien wij 2 koppen boven de gemiddelde Mexicaan uitsteken. Een aantal van hen zal dan ook niet veel meer van de wedstrijd hebben meegekregen. ´s Middags nog een bezoekje gebracht aan Chapultepec, een groot park midden in de stad.
Op maandag weer het centrum bezocht. Rondgereden in zo´n toeristenbus, terug geweest naar het Zocalo, waar het nu een stuk rustiger was, de kathedraal bezocht en ´s avonds gegeten in Garibaldi, een wijkje waar het stikt van de Mariachibandjes. Meestal moet je er dik voor betalen maar in ons restaurant kwamen ze gratis optreden. En als reachtgeaarde Nederlanders vinden wij gratis uiteraard altijd prettig.
OP dinsdag zijn we naar Xochimilco geweest. Een plek op anderhalf uur rijden waar je met bootjes een rivier opgaat. Een Mexicaan met een lange stok die het bootje voorbeweegt en allemaal verkopers in bootjes die je bizar goedkope Corona, Cola, Taco´s en Quesadillas komen verkopen. Ideaal dus en ook erg prettig na alle cultuur van de dagen ervoor. Die dag was ook de verjaardag van Myra, dus ´s avonds zat haar hele familie daar thuis. Natuurlijk bijna niemand die Engels sprak en als blanke, lange en een onbegrijpelijke taal sprekende Nederlanders zijn we dan ook door menig Mexicaan de hele avond aangestaard.
Op woensdag een bezoekje gebracht aan Six Flags, dat mocht natuurlijk niet ontbreken. Behoeft verder weinig commentaar, altijd leuk.
Donderdag was de laatste dag in Mexico City. Hebben we nog een bezoekje gebracht aan het Castillo de Chapultepec in hetzelfde park waar we eerder waren geweest. Mooi uitzicht over de stad.
Vrijdag was uiteraard de dag van Nederland-Brazilië. Met een busrit van 14 uur voor de boeg was het erg prettig dat die wedstrijd winnend werd afgesloten anders was het een hele lange busrit geworden. Nu viel het wel mee. De rit was ´s nachts, de bus had airco en zachte stoelen die heel ver naar achteren konden. Prima om een nachtje in door te brengen dus. ´s Ochtends kwamen we rond een uurtje of half 7 aan in Palenque in Chiapas, het zuiden van Mexico. Een hotel gezocht (3 euro per nacht: een bed, een ventilator, een wc en een doucheputje om aids van te krijgen) en daarna meteen naar de Mayasite van Palenque gegaan, dé teden voor ons bezoek aan Palenque. Die site was bizar indrukwekkend. Allemaal mayaruïnes midden in het oerwoud met prachtige uitzichten. Serieus één van de meest indrukwekkende dingen die ik ooit heb gezien. Hele mooie natuur ook, met allemaal junglepaadjes die je in kon slaan.
De volgende dag stonden we om 6 uur ´s ochtends voor het hotel (ik had me zelfs niet verslapen) en werden we opgehaald om naar Guatemala vervoerd te worden. Op een gegeven moment moesten we de bus uit, werden we in een bootje gezet en hebben we een half uur langs de grens gevaren. In Bethel kwamen we weer aan land en na een stempel in het paspoort te hebben gekregen en 5 dollar te hebben betaald (later bleek dat dat helemaal niet had gehoeven, maargoed die Guatemalteken ook weer blij) volgde een busrit van 2 uur over onverharde wegen in een busje zonder snelheidsmeter, dashboard en beenruimte met een chauffeur met een paar gouden tanten. Geniaal. Eenmaal in Flores samen met een ander Nederlander die we ontmoet hadden een kamer genomen in Hospedaje Doña Goya 2 met hangmatten op de dak die uitkeken over het meer. Briljante locatie. Wou nog een duik nemen in het meer ´s middags, maar helaas was ik niet meer in staat om op te staan uit de hangmat op het dak.
De volgende dag alweer bizar vroeg opgestaan (10 voor 4) voor een excursie naar Tikal. Mayaruïnes in een groot natuurreservaat. We gingen zo vroeg omdat op dat tijdstip de kans nog het grootst was om beesten tegen te komen. Het was vroeg, maar het was het zeker waard. Net als in Palenque zijn de uitzichten in Tikal bizar mooi. Vanaf sommige tempels is het enige wat je ziet oerwoud met een paar tempels die er bovenuit steken. Heel veel apen gezien, een neusbeer, een tarantula, toekans, nog een hele lading tropische vogels, enz. Jammer genoeg kwam een moessonbui het ´s middags een beetje verpesten, maar de hangmatten op het dak daarna maakten alles weer goed.
Dinsdag zijn we speciaal voor de wedstrijd nog een dag ik Flores gebleven. Met een stuk of 15 andere Nederlanders hebben we in een café de wedstrijd gekeken. Er zaten ook 2 Belgen die voor Uruguay waren (landverraders, België is bijna Nederland), maar die zijn heel stilletjes vertrokken na de wedstrijd. Rest van de dag beetje rondgehangen op de steiger in het meer voor het hostel en uiteraard de overwinning gevierd.
Woensdag hebben we de bus naar Cobán gepakt. Dat lag eigenlijk niet in de planning, maar we hadden gehoord dat Semuc Champey, dat daar in de buurt ligt, zo ongelooflijk mooi was (de Lonely Planet zei ook: go and find out why people call this the most beautiful spot in the whole country) dat we er een omweg voor hebben gemaakt. We zaten in een minibus geschikt voor een man of 15 op een gegeven moment met 25 Guatemalteken. Leuk hoor, in contact komen met de lokale bevolking, maar dit werd wel erg close op een gegeven moment. Toch was het wel redelijk briljant. ´s Avonds een tour geboekt bij Maya´ch Expeditions naar Semuc Champey en de grotten van Lanquín voor de volgende dag. Semuc Champey was werkelijk waar het paradijs op aarde. Eerst een kelien hinking tour door de jungle naar een uitzictpunt over de vallei en daarna weer naar beneden waar watervallen waren en allemaal meertjes op verschillende hoogtes waar je in kon zwemmen, duiken, enz. Groot deel van de middag daar doorgebracht, zwemmend in kristalhelder water, tussen watervallen door, tussen 2 bergwanden die volledig begroeid waren met oerwoud. Geniaal.
Aan het eind van de middag naar de grotten van Lanquín, 10 kilometer verder. Tot een bepaald punt kun je naar binnen, tot waar de Maya´s vroeger zeiden dat het de poort naar de hel was. Nog steeds weet niemand waar het eindigt. Een paar jaar geleden zijn er 3 Fransen naar binnen gegaan, maar na 18 kilometer moesten ze terugkeren wegens zuurstofgebrek.
Gisteren zijn we vanuit Cobán via El Rancho naar Río Dulce gereden, waar we nu zitten. Via een bootje zijn we naar Hacienda Tijax gegaan. We overnachten nu in een Cabin in het oerwoud aan het meer. Er is een zwmebad tussen de palmbomen en andere tropische vegetatie met een bar aan het water. Vandaag dus een prima dag gehad met hamburgers en Gallo (Guatemalteeks bier). Voor morgen even een goed plekje voor de wedstrijd zoeken en dan maandag naar Copan in Honduras, waar ze ook Mayaruines hebben. Vanaf daar is de bedoeling om via Gracias (voormalige Spaanse koloniale hoofdstad van Midden-Amerika), Tecucigalpa (hoofdstad, enkel overnachten), in de richting van Leon (Nicaragua), misschien Managua en Granada, aan het Lago de Nicaragua, te reizen. Vanaf daar Costa Rica in (in ieder geval naar Monteverde) om langzaam richting Bocas del Toro in Panama te gaan. Vervolgens nog een paar dagen all inclusive in Playa Blanca, een bezoekje aan Panama City en uiteraard het kanaal om vervolgens vanaf daar terug te vliegen.

Maar zo ver is het nog lang niet, eerst maar eens de wedstrijd morgen. Sterkte met kijken en veel plezier áls ze winnen (en dan ben ik jaloers).

Saludos!